Współpracując z jakimkolwiek bankiem, każdy z nas może się zetknąć z różnymi skrótami, które dla laika wyglądają dość tajemniczo. Rozszyfrujmy ich znaczenie.
BFG – Bankowy Fundusz Gwarancyjny – tabliczka z takim napisem umieszczana jest w widocznym miejscu każdego oddziału banku, który objęty jest „opieką” BFG. Oznacza to, że wypłata depozytów do kwoty 100 tys. euro w tym banku jest gwarantowana właśnie przez BFG. Jest to bowiem swoista „firma ubezpieczeniowa”, do której wszystkie banki wpłacają „składki” na wypadek swojej ewentualnej niewypłacalności.
BIK – Biuro Informacji Kredytowej – ulotki dotyczącej tej instytucji też są często spotykane w oddziałach banków. To baza, w której są gromadzone informacje o kredytach (w tym także o kartach kredytowych), które zaciągnęli klienci banków i SKOK-ów. Informacje o terminowości ich spłat są podstawą do wystawienia przez BIK oceny punktowej danego kredytobiorcy, która jest dla banków podstawą do oceny wiarygodności kredytowej klienta i ma wpływ na warunki proponowane przy kolejnych kredytach.
BLIK – szybki sposób płatności za zakupy lub usługi (także w internecie) oraz wypłacania pieniędzy z bankomatów przy pomocy telefonu komórkowego, na którym zainstalowana jest aplikacja bankowości mobilnej banku, w którym posiadacz telefonu posiada konto i który uczestniczy w systemie BLIK. Do akceptacji transakcji generowany jest 6-cyfrowy kod, którego ważność wygasa po 2 minutach.
Coraz częściej oferowana jest w tym systemie usługa pozwalająca na przesłanie pieniędzy do odbiorcy bez znajomości numeru jego rachunku bankowego. Wystarczy numer telefonu odbiorcy, który otrzymuje informację o przelewie i wskazuje konto, na które mają trafić pieniądze.
CVV2 (na kartach VISA) lub CVC2 (na kartach MasterCard) – kody weryfikacyjne umieszczone na odwrocie kart płatniczych. Te trzy cyfry trzeba podać jako dodatkowe zabezpieczenie weryfikacyjne w przypadku dokonywania transakcji przez internet.
EURIBOR/LIBOR/WIBOR – stopa procentowa kredytów oferowanych przez jeden bank drugiemu bankowi. Skrót z literami EUR mówi o stopie procentowej w strefie euro, z literą L – na rynku międzybankowym w Londynie, a z W – w Warszawie, czyli na polskim rynku międzybankowym. Wskaźniki te mają wpływ na ustalanie kosztów wielu kredytów. Niekiedy bywają też wykorzystywane jako podstawa do ustalenia wysokości „zysku” klientów korzystających z bardziej skomplikowanych instrumentów finansowych.
NFC (ang. Near Field Communication) – technologia wykorzystywana do bezprzewodowego przesyłania informacji na małą odległość, na ogół kilku centymetrów. Stosowana jest w telefonach komórkowych i dzięki niej można dokonywać płatności zbliżeniowych samym telefonem, bez użycia karty płatniczej. Konieczne jest oczywiście posiadanie zainstalowanej w aparacie odpowiedniej aplikacji, do której dostęp oferuje coraz więcej banków.
NRB – numer rachunku bankowego zapisany w postaci ciągu 26 cyfr podzielonych na kilka segmentów. Dwie pierwsze cyfry to numer kontrolny wyliczany indywidualnie dla każdego rachunku z kombinacji pozostałych cyfr. Stąd w wielu bankach systemy elektroniczne nie pozwalają na skopiowanie numeru rachunku w całości, „domagają” się samodzielnego wpisania dwóch pierwszych cyfr. Następne 8 cyfr identyfikuje oddział i bank, a kolejne 16 to dopiero indywidualny numer rachunku danego posiadacza.
ROR – rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy, czyli po prostu konto w banku, na które wpływa nasze wynagrodzenie lub inne wpłaty oraz, z którego dokonujemy przelewów za różnego rodzaju usługi. Pierwszy człon jest mylący, gdyż na tego typu rachunku raczej nie da się oszczędzać, gdyż w zdecydowanej większości banków nie jest on oprocentowany. Dodatkowe środki można zyskać przekazując pieniądze na rachunek oszczędnościowy lub deponując je na określony czas na lokacie.
RRSO – rzeczywista roczna stopa oprocentowania. Z tym skrótem spotkają się wszyscy kredytobiorcy. Jest to bowiem wskaźnik pokazujący w ujęciu procentowym wszelkie koszty związane z kredytem w skali roku, czyli jego oprocentowanie, marżę bankową, ewentualną opłatę przygotowawczą i ubezpieczenie, czy inne koszty. Jako, że instytucje finansowe wciąż szukają możliwości obciążenia klientów dodatkowymi opłatami, które nie będą wpływały na wysokość RRSO, co pewien czas dokonywana jest aktualizacja przepisów, które precyzyjnie określają, co ma być uwzględnione przy wyliczaniu tego wskaźnika.
RRSO obliczany jest wg skomplikowanego algorytmu. Stąd obowiązek podawania tego wskaźnika w formie procentowej, co pokazuje, jak drogi jest kredyt. Porównywanie RRSO ma sens jedynie w przypadku zobowiązań zaciągniętych na tę samą kwotę na bardzo zbliżony okres, gdyż na wysokość RRSO wpływ mają także koszty pieniądza w określonym czasie.
SWIFT code – międzynarodowy kod oddziału banku. Składa się z 8 lub 11 liter, które identyfikują dany bank.
